w Inowrocławiu
Park Zdrojowy z tężniami - Solankowy w Inowrocławiu.
Położenie: Inowrocław, woj. kujawsko-pomorskie, pow. inowrocławski, gmina Inowrocław.
Otwarcie uzdrowiska: 1875 r.
Leczone schorzenia: układu ruchu, reumatologii, układu krążenia.
Powierzchnia: 85 ha.
Sięgające swoją tradycją 1875 roku „Solanki” Uzdrowisko Inowrocław to doskonałe miejsce do wypoczynku, rehabilitacji i profilaktyki zdrowotnej. Obiekty zdrojowe położone są na skraju malowniczego Parku Solankowego, którego główną atrakcją jest tężnia solankowa. Mozna tu znaleźć spokój, wypoczynek, a przede wszystkim uzdrawiającą moc peloidów.
Jest to uzdrowisko nizinne na Równinie Inowrocławskiej. Ze względu na występowanie licznych złóż solnych (tzw. wysad solny) mówi się o Inowrocławiu, że jest "miastem na soli". Podstawowymi tworzywami uzdrowiskowymi w Inowrocławiu są solanki i borowiny. Klimat nizinny słabo bodźcowy. W części uzdrowiskowej miasta (Park Solankowy) panuje swoisty mikroklimat, determinowany terenami solankowymi.
Uruchomiony w 2001 roku obiekt tęzni solankowych o charakterystycznym kształcie połączonych wieloboków - wykorzystuje solankę do naturalnego generowania aerozolu leczniczego. Przebywanie w rejonie "pracującej" tężni wpływa kojąco na drogi oddechowe i obniża poziom ciśnienia tętniczego. Tężnia, tak jak i pozostałe obiekty uzdrowiskowe, usytuowana jest w Parku Solankowym, stanowiącym oazę ciszy i spokoju. Park ten to również wspaniałe miejsce spacerowe, nasycone zielenią i wszechobecnym solnym aerozolem.
W Inowrocławiu leczy się m.in: schorzenia układu krążenia (stany po zawale serca, nadciśnienie tętnicze, przewlekłe choroby mięśnia sercowego, choroba Raynauda, choroby naczyń wieńcowych, stany po operacjach serca, stany po operacjach zastawek); schorzenia narządu ruchu (zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów kończyn, schorzenia reumatologiczne, stany po operacjach kręgosłupa, stany po operacjach stawów kończyn, schorzenia przeciążeniowe układu ruchu, zespoły bólowe kręgosłupa); schorzenia dróg oddechowych (astma, przewlekłe nieżyty górnych i dolnych dróg oddechowych, POCHP); schorzenia układu kostno - mięśniowego; choroby przemiany materii (otyłość, cukrzyca, hiperlipidemia, dyslipidemia, zespół metaboliczny).